Οι δροσοσταλίδες σκέψεων , τα κομμάτια μιας έντονης ζωής που είχαν την ανάγκη να ενωθούν, τα κιτρινισμένα χαρτιά στο συρτάρι που δεν είδαν το φως του ήλιου ήταν η αιτία για να δημιουργηθεί αυτή η ιστοσελίδα που τώρα διαβάζετε. Έπρεπε να σωθούν πριν τα πάρει ο αέρας και τα σκορπίσει στην χρυσή άμμο μια ερημικής παραλίας του Αρχιπελάγους.

Από το 1986  άρχισα να γράφω. Άλλα σώθηκαν κι άλλα πετάχτηκαν στο καλάθι της αμνησίας. Άρθρα, πέντε ποιητικές συλλογές κι ένα μυθιστόρημα ήταν   το απόσταγμα όλων αυτών των χρόνων. Ξεκίνησα με τη Ποίηση. Τη παρεξηγημένη του Λόγου από τους πολλούς. Τη δυσκολονόητη από άλλους και την αγαπημένη από τρίτους. Με κέρδισε ο Έρωτας, η Πολιτική, ο μητρικός μου τόπος και το αγαπημένο μου νησί, η Τήνος. Γι αυτά έγραψα ! . Όμως τα άρθρα στον έντυπο  και τον ηλεκτρονικό τύπο με έπεισαν ότι πρέπει να ασχοληθώ με το πεζό, να μιλήσω με τους φίλους αναγνώστες πιο πλατιά και να χωρέσω τα ανείπωτα σε μια πιο πλατιά θάλασσα συναισθημάτων. Πώς μπορείς άλλωστε να χωρέσεις την έκρηξη λέξεων και εικόνων σε λιγοστές γραμμές? Ένιωθα ότι ασφυκτιούσα….Κι έτσι τόλμησα τη πρώτη μου απόπειρα με τη «Ζωή σε Θαλασσοσταλιές». Να χωρέσω ήθελα μέσα του όλη την αγάπη για τη χώρα μου, τον ήλιο, τον πολιτισμό   και τη ζωή μου σε 360 περίπου σελίδες.  Δεν ξέρω αν  τα κατάφερα.! Αυτό θα μου το πείτε εσείς. Δεν ξέρω ακόμη αν και πότε θα ξαναγυρίσω στη Ποίηση. Δεν έχω πάρει διαζύγιο από την αγαπημένη.!

Ξέρω ότι η συγγραφή είναι η τέλεια ψυχοθεραπεία καταθέτοντας βιώματα και μνήμες. Γι αυτό το λόγο αποφάσισα να γράψω τη βιογραφία του θείου μου και πρώην υπουργού Γιώργου Παπαδημητρίου και να το καταθέσω με τη μορφή του ηλεκτρονικού βιβλίου ώστε να γίνει κτήμα όλων των αναγνωστών. Μέσα από τις σελίδες του θα γνωρίσετε την Ελλάδα του Αγώνα, τα χρόνια της Κατοχής, τα Πιστεύω του, τις Παρεμβάσεις του, τα δύσκολα χρόνια της υπουργίας του και προσωπικά μου βιώματα που μπορεί να μην ενδιαφέρουν αλλά είναι συνδεδεμένα άρρηκτα με Εκείνον. Τον Ασυμβίβαστο που ήξερε να χτυπά το χέρι στο τραπέζι και να απαιτεί τα αυτονόητα. Το συμφέρον του Ελληνικού λαού!

Πιστεύω ότι οι συγγραφείς οφείλουν να ζουν μέσα στη καθημερινότητα, να αγωνίζονται μέσα από τα γραφτά τους να δίνουν  μηνύματα ώστε να αφυπνίζουν τον λαό απέναντι στις κοινωνικές αδικίες  και να δίνουν την ελπίδα ότι κάποια μέρα θα ζούμε όλοι σε μια ιδανική κοινωνία .

Πρέπει οι νεότερες γενιές των Δημιουργών να «χτίσουμε» σε σωστές βάσεις  ένα σύγχρονο πολιτισμό σε όλες τις μορφές της, αξιοποιώντας  το έμψυχο πολιτισμικό δυναμικό της χώρας μας ώστε να αφήσουμε παρακαταθήκη στα παιδιά μας χωρίς να στηριζόμαστε στους αρχαίους προγόνους μας.

Θα χαρώ λοιπόν να μοιραστούμε αυτό το νέο διαδικτυακό βήμα Πολιτισμού. Με αισιοδοξία και χαμόγελα, με γνώση της ιστορίας και του παρελθόντος, μπορούμε να «χτίσουμε» ξανά τη κουλτούρα και τις σταθερές αξίες του λαού με τη συμμετοχή όλων  μας….

Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη