«Άστρο φωτεινό, θα βγει γιορτινό;» του Μάκη Ρουσομάνη

Σχεδόν τέσσερις μήνες πέρασαν από τότε που παρουσιάτηκε ο ”Άυλος Έρωτας” του Μάκη Ρουσομάνη από τις εκδόσεις ΈΞΗ στο ¨΄Αλλο Καφενείο” στη Κατερίνη.  Και να που τώρα, στις 23 του Μάρτη έρχεται πάλι, στον ίδιο χώρο για να μας παρουσιάσει το νέο του βιβλίο με διηγήματα." Άστρο φωτεινό, θα βγει γιορτινό;"από τις εκδόσεις Όστρια. Του αρέσουν οι χώροι που μπορεί να συνδυάσει τραγούδι, κίνηση, συμμετοχή πολλών προσώπων στη σκηνή. Μπορώ να πω ότι κάθε φορά θέλει να στηνει ένα θεατρικό σκηνικό σε αντίθεση με τις περισσότερες παρουσιάσεις που γίνονται σε χώρους βιβλιοπωλείων.

Τα διηγήματα θα τα παρουσιάσουν η ποιήτρια Χρύσα Λουλοπούλου,  οι φίλες Μαρία Ραπουτίκα  και Γιώτα Δαμιαλή ενώ συντονίζει η δημοσιογράφος Εύη Μιχωλού. Συμμετέχουν μέλη της Ένωσης Συγγραφέων  Έλλη Σαχινίδου, Γιώτα Παπαδοπούλου και η φιλόλογος  Ζωή Γαλαξίδου ενώ τραγουδά ο Παναγιώτης Τουρνάς.

Ας έρθουμε και στο βιβλίο. “ 7 ιστορίες σε 7 πόλεις. Επτά οι ιστορίες μου. ΕΠΤΑ και Να Προσέχεις. 7 Θαύματα του Κόσμου, 7 Θανάσιμα Αμαρτήματα,7 Ημέρες της Εβδομάδας,7 Χρώματα του Ουράνιου Τόξου,7 Νάνοι,7 Νότες,7 Τσάκρα,7 Φωνήεντα, 7 Μυστήρια της Εκκλησίας,7 Μέρες Δημιουργίας, και ΕΠΤΑ τα δικά μου διηγήματα σε τούτο το βιβλίο. 7 =Ζ', Ζ= Ζεύς, Ζωή “ γράφει ο Μάκης Ρουσομάνης στον πρόλογο του. 

Ένα ταξίδι σε επτά πόλεις όπως Θεσσαλονίκη,Αθήνα,Καβάλα,Γιάννενα,Κατερίνη,Νάουσα,Χανιά που για κάθε μια έγραψε από ένα διήγημα. Για ενήλικες.  Μικρές “γιορτινές” ιστορίες που ξεκίνησαν  παραμονή Χριστουγέννων και τελείωσαν  ανήμερα.Κάθε μια από αυτές μας ταρακουνά και μας τονίζει ότι πίσω από τα λαμπιόνια και τα χρώματα των γιορτών υπάρχει και η σκοτεινή πλευρά της σελήνης. Αυτή που δεν θέλουμε να γνωρίζουμε, που αρνούμαστε να δεχτούμε γιατί δεν αφορά το σπίτι μας μα το σπίτι του γείτονα. Κλείνουμε τα μάτια σφιχτά για να μη τη βλέπουμε και βάζουμε ωτασπίδες στα αυτιά μας για να μην ακούμε γιατί εμείς δεν έχουμε προβλήματα. Δεν μας ενδιαφέρει αν δίπλα μας κλαίνε, υποφέρουν ή πεθαίνουν. Η αλληλεγγύη είναι ανύπαρκτη και ο φιλοτομαρισμός υπάρχει στο μεγαλείο του. Καμμιά από αυτές τις  ιστορίες δεν έχουν χαρούμενο τέλος γιατί η ζωή έτσι είναι και πρέπει να τη δεχτούμε όπως είναι. Δεν ντύνεται πάντα στα όμορφα της.

 Έντονα συναισθήματα διαχέονται  στις σελίδες του που σε πολλές από αυτές τα δάκρυα κυλούν φευγαλέα χωρίς να πάρουν την άδεια μας. Ναι, υπάρχει κι αυτή η σκοτεινή πλευρά. Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι  διασκεδάζουν εκείνες τις μέρες υπάρχουν κάποιοι που δεν έχουν τα απαραίτητα να ζήσουν. Τους κυνηγά η ατυχία να επιβιώσουν. Η ευτυχία και η υγεία είναι άγνωστες λέξεις γι αυτούς και μόνο με το  πόνο και τη μοναξιά έχουν νταραβέρια. Πίσω από τις κατεβασμένες γρίλιες, σε κάποια νοσοκομεία, σε κάποια ερμητικά κλειστά σπίτια όπου ο θάνατος κάνει την εμφάνιση του. Καθημερινοί ήρωες πλασμένοι από τον συγγραφέα Μάκη Ρουσομάνη  βάζοντας τον κοινωνικό μανδύα γύρω τους μα και την ευαισθησία που τον χαρακτηρίζει. Ο Μάκης Ρουσομάνης ξέρει να χειρίζεται τη πένα με ιδιαίτερη μαεστρία και να μας οδηγεί στους δικούς του δρόμους που πολλές φορές αγνοούμε. Μας τους φανερώνει, μας αφαιρεί το μαντήλι από τα μάτια και μας τους δείχνει αφήνοντας μας άλαλους. Μας προβληματίζει από την αρχή του βιβλίου, από το εξώφυλλο, από τον τίτλο  που κρύβεται πίσω από  το ένα τεράστιο ερωτηματικό. Η κάθε μια μας ανεβάζει την αδρεναλίνη και μας οδηγεί να δούμε τη ζωή από άλλη οπτική γωνία. Ο συγγραφέας έρχεται να ταράξει τα νερά και να μας πει ότι “Τα  Χριστούγεννα δεν είναι πάντα αγγελικά πλασμένα.” Η ανατροπή είναι στο αίμα του και οι ιστορίες τον ακολουθούν.

Ένα βιβλίο πρέπει να μας ταρακουνά και να μας διδάσκει. Να μην επαναλαμβάνουμε τα λάθη μας και να γινόμαστε καλύτεροι. Αυτός δεν είναι ο σκοπός του? Αν είναι όλα μαγικά και ιδανικά, με έρωτες  και ηλιοβασιλέματα θα το ξεχάσουμε αμέσως ή θα το αφήσουμε στην άκρη αδιάφορα.  Μ' άγγιξαν τα γεμάτα συναισθήματα που έντυσε τους ήρωες του μα αισθάνθηκα και τη περιέργεια για την εξέλιξη της κάθε ιστορίας. Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι μπορεί να κρύβει το μυαλό ενός γραφιά και σε ποιους μυστικούς λαβύρινθους μπορεί να σε οδηγήσει. Ο κάθε αναγνώστης μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα και η κάθε ιστορία να τον αγγίξει διαφορετικά. Δεν περιγράφεται εύκολα η συγκίνηση που ένιωσα στην ιστορία "Ένας μικρός γράφει στον Άγιο Βασίλη ούτε όταν μια κοπέλα βοήθησε μια ετοιμοθάνατη γυναίκα. Στην αναζήτηση  ενός άνδρα που  ψάχνει να βρει το δικό του Θεό ένιωσα μια ελπίδα μα έφυγε τόσο γρήγορα και αντικαταστάθηκε με τον  τρόμο όπως όταν ένας αμανές ήταν η αιτία να συμβεί κάτι κακό. Ενδιαφέρουσες  ιστορίες ήταν όταν  μια παντρεμένη γυναίκα  αναζητούσε τον άνδρα της και όταν μια  γριά  έσπερνε  τον τρόμο σε μια επαρχιακή πόλη. Οργή ένιωσα με τα ήθη και τα έθιμα μιας περασμένης εποχής σε μια επαρχιακή πόλη-αυτό συνέβαινε παντού στην επαρχία- μα και με τη πανούργα μάνα που ήθελε να διαλύσει τον αρραβώνα του παιδιού της που κατέληξε....  Και όλα αυτά συμβαίνουν την ημέρα των Χριστουγέννων. Τελικά το φωτεινό άστρο, θα είναι γιορτινό;

Πιστεύω ότι όταν το διαβάσουμε και αναλογιστούμε το τι υπάρχει δίπλα μας, αν σταματήσουμε κοιτούμε τον εαυτούλη μας  θα υπάρξει η ελπίδα και το άστρο θα μείνει για πάντα φωτεινό. Χωρίς ερωτηματικό.   Ραντεβού στο “Άλλο Καφενείο” στις 23 του Μάρτη.