Τα μπουμπούκια ανθίζουν
ανοιγοκλείνουν στο χρυσό ήλιο
και στην αγκαλιά τους ετοιμάζουν
να σε κλείσουν,
για να μείνεις αιώνιος ,
για να τροφοδοτείσαι απ’ τον ήλιο
την αυγή, για να ονειρεύεσαι το δείλι.
2.
Φοβάμαι να γράφω,
πιο πολύ ν’ αρχίσω να γράφω.
Γιατί κάτι αναγκαστικά
πρέπει να βγει εξημερωμένο
τις πιο πολλές φορές λίγο άρρωστο
και κάπως κυνηγημένο.
Για ποια τραπεζάκια,
για ποια έξω;
Κατεβάστε το βιβλίο μου
σε μορφή pdf πατώντας εδώ