Γράφει η Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη
”Το επ’ εμοί, ενόσω ζω και αναπνέω και σοφρωνώ, δεν θα παύσω πάντοτε να υμνώ μετά λατρείας τον Χριστό μου, να περιγράφω μετ’ έρωτος την φύσιν και να ζωγραφώ μετά στοργής τα γνήσια ελληνικά ήθη».
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Τα τελευταία δυο χρόνια έχω παρακολουθήσει πάνω από πέντε φορές παραστάσεις βασισμένες στο έργο του μεγάλου λογοτέχνη μας Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Η κάθε μια δραματοποιημένη και πετυχημένη από μια τη δική της οπτική γωνία. Δεν ξέρω αν είναι μια πρόσκληση επιστροφής στους κλασσικούς μας λογοτέχνες. Η αλήθεια είναι ότι από τα πολλά και ενδιαφέροντα βιβλία που εκδίδονται κάθε χρόνο έχουμε αφήσει στο περιθώριο της ανάγνωσης αυτούς που έβαλαν τα θεμέλια στην Ελληνική λογοτεχνία. Παπαδιαμάντης, Μυριβήλης, Καραγάτσης, Βενέζης, Κονδυλάκης……
Μπορεί να έχουμε ξεχάσει τη καθαρεύουσα, μπορεί να μη διδαχτήκαμε σωστά τη λογοτεχνία στα σχολεία και να μη την αγαπήσαμε όπως έπρεπε. Δεν μπορούμε όμως να αμφισβητήσουμε τη μουσικότητα εκείνων των κειμένων. Ακόμη και οι νεότεροι συγγραφείς παραδέχονται ότι εκείνα τα κείμενα είναι η βάση, το στήριγμα των δικών τους συγγραφικών έργων. Η επιστροφή στις λογοτεχνικές μας ρίζες είναι αναγκαία σήμερα όσο ποτέ άλλοτε.
Το προηγούμενο Σάββατο 14 Γενάρη παρακολούθησα τη παράσταση «Τρεις Διηγήσεις, Μία Μουσική, Ένας Οιωνός» από τη πολιτιστική ομάδα του Δικηγορικού Συλλόγου Κατερίνης. Παρακολουθώ χρόνια τις θεατρικές παραστάσεις που «ανεβάζει» στη σκηνή το θεατρικό αυτό σχήμα. Μπορεί να παραξενεύονται κάποιοι πώς οι δικηγόροι έχουν τόσες ευαισθησίες και δημιουργούν. Μπορώ να καταλάβω όπως όλοι μας ότι έχουν πολλή περισσότερη πίεση από μας. Το άγχος των δικαστικών αιθουσών, τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν λόγω κρίσης τους οδηγούν πολλές φορές σε δημιουργικές εκρήξεις σε όλες τις μορφές Τέχνης. Θέατρο, ζωγραφική, μουσική, συγγραφή…..
Τα βιβλία που διηγήθηκαν και δραματοποίησαν ήταν «Στο Χριστό στο Κάστρο» που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΕΣΤΙΑ το 1892 , «το άνθος του Γιαλού »που δημοσιεύτηκε παραμονές Χριστουγέννων του 1906 στο περιοδικό ΕΣΤΙΑ και το «Έρωτας στα χιόνια» στην εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΗ, τη Πρωτοχρονιά του 1895. Κείμενα που αποδόθηκαν πολύ όμορφα από τον Βαγγέλη Μαλάμη και τον Νίκο Χανδόλια. Απαγγελία που αποζημίωσε τους ακροατές και περισσότερο στο διήγημα «Ο Έρωτας στα χιόνια» όπου έδωσαν τη καλύτερη ερμηνεία. Κατά τη διάρκεια των διηγημάτων ο Στέφανος Κουκάρας και η Μήνα Καραδήμου έπαιζαν ούτι και κιθάρα αντίστοιχα ενώ ακούστηκαν τραγούδια που μελοποίησαν ο Ορφέας Περίδης, ο Ανδρέας Κατσιγιάννης, ο Νίκος Μαστοράκης, ο Μανώλης Λιαπάκης σε στίχους του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη από το Γιάννη Σαλπιγγίδη και την Ευαγγελία Χατζή.
Ο Γιάννης Σαλπιγγίδης επίσης διάβασε κείμενο και σκέψεις πάνω στον Οιωνό. Όμως για να «δέσει» όλη η παράσταση και να αποδοθεί με το καλύτερο τρόπο μεγάλο ρόλο παίζει η σκηνική επιμέλεια που άλλαζε σε κάθε διήγημα και δεν κουραζόταν ο αναγνώστης. Αντίθετα του έδινε μια ευχάριστη εικόνα και έμπαινε πιο πιστά στο κλίμα της εποχής που γράφτηκαν τα διηγήματα. Οι θεατές έφυγαν ευχαριστημένοι με την ευχή να συνεχίσουν και να προσφέρουν στο πολιτισμό του τόπου. Πράγματι, το Πολιτιστικό τμήμα του δικηγορικού συλλόγου Κατερίνης πάντα προσφέρει το καλύτερο δυνατό και έχει βάλει από καιρό το λιθαράκι του στον Πολιτισμό του νομού. Τους αξίζουν συγχαρητήρια όλους τους συντελεστές ξεχωριστά και ας μάθουν επιτέλους οι συμπολίτες μας ότι στη πόλη μας γίνονται πολλά και όμορφα πράγματα.
Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το άρθρο είναι του Παναγιώτη Φτάρα ο οποίος είχε και τη σκηνογραφική επιμέλεια της παράστασης.