Την Κυριακή της 16ης Σεπτεμβρίου, στο κατάμεστο ανοικτό Δημοτικό θέατρο Κατερίνης, οι χορωδοί και ηθοποιοί εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Πιερίας μαζί με τους Μελωδούς της Παράδοσης, το γνωστό μουσικό σχήμα της πόλης μας που συμμετέχει όποτε χρειαστεί, και με τον μαέστρο τον Δημήτρη Καραμούζα ανέβασαν τη μουσικοθεατρική παράσταση «Ερωτόκριτος» του Βιτσέντζου Κορνάρου. Επίσημος καλεσμένος, ο αγαπημένος τραγουδοποιός, Ποιητής και συγγραφέας Λουδοβίκος των Ανωγείων.
Στο πρώτο μέρος της παράστασης, οι εκπαιδευτικοί απέδειξαν για μια ακόμη φορά πώς μπορούν, θέλουν και ξέρουν να προσφέρουν θέαμα ισάξιο των επαγγελματιών και πολλές φορές τους προσπερνούν. Δεν είναι άλλωστε και το πιο εύκολο να μαθαίνεις τόσους στίχους στη κρητική διάλεκτο, όταν το πρωί καλείσαι να εκπαιδεύσεις τόσα παιδιά που περιμένουν από σένα τη γνώση; Η συνδιοργάνωση έγινε με τον δήμο Κατερίνης. Επειδή πρέπει να αναφέρουμε και να προβάλλουμε πάντα τη δουλειά των ανθρώπων που προσφέρουν τον προσωπικό τους χρόνο, εθελοντικά και δίνουν την ψυχή τους για τον Πολιτισμό, την ευθύνη της μουσικής επιμέλειας, ο Δημήτρης Καραμούζας, την επιμέλεια Σκηνικών-Κουστουμιών: Γιώτα Τσεντίδου & Χριστίνα Γαργαγέτα, Χορογραφία: Φούλα Σαλασίδου και τη σχεδίαση της αφίσας: Θάνος Κόσυβας.
Στο δεύτερο μέρος, το κοινό απόλαυσε τον Λουδοβίκο των Ανωγείων σε αγαπημένα τραγούδια και σε ιστορίες ατελείωτες που δεν χορταίνεις να κάθεσαι να ακούς….. Αυτά τα λόγια έβγαιναν από όλα τα στόματα. Ανεξάντλητος! Οι μουσικοί που τον συνόδευαν Μανώλης Μπαρδάνης φυσαρμόνικα και Αντώνης Μυτακίδηςκιθάρα, καταχειροκροτήθηκαν από το κοινό. Πρέπει να αναφέρω πώς η Μαρία Καραμούζα, κόρη του Δημήτρη, τραγούδησε τόσο όμορφα και στα δυο μέρη της παράστασης που χειροκροτήθηκε από το κοινό.
Όμως, το επόμενο απόγευμα, της 17ης Σεπτεμβρίου, ο Λουδοβίκος των Ανωγείωνή Γιώργης Δραμουντάνης, ήταν προσκεκλημένος στη πρώτη εκδήλωση της Εφορείας Λόγου και Τέχνης της Εστίας Πιερίδων Μουσών. Η Έφορος, Στέλλα Τζιτζιλή, κάνοντας δυναμική τη παρθενική της παρουσία, επέλεξε τη παρουσίαση του νέου βιβλίου του συγγραφέα. «Το γεράνι και το καναρίνι» από τις εκδόσεις Σαββάλας, με εικονογράφηση του γνωστού και αγαπημένου εικονογράφου Νίκου Γιαννόπουλου που έχει ομορφύνει τα περισσότερα παιδικά παραμύθια.
Τη παρουσίαση συντόνισε η κ. Τζιτζιλή, που κάλεσε στο βήμα τον πρόεδρο της Εστίας Πιερίδων Μουσών, κ. Γρηγόρη Μητσοκάπα, ο οποίος με τη σειρά του, καλωσόρισε με το δικό του ξεχωριστό τρόπο, τον Λουδοβίκο των Ανωγείων στη Κατερίνη και τον ευχαρίστησε για τη τιμή που έκανε στην Εστία, να παρουσιάσει το παραμύθι του. Χαιρετισμό επίσης στην εκδήλωση απεύθυνε και ο κ. Παυλίδης, ως εκπρόσωπος του δημάρχου.
Για το παραμύθι μίλησαν οι εκπαιδευτικοί Παναγιώτα Τσεντίδου και Εμμανουέλα Μαριόλα. Ενώ η υψίφωνος Άννα Κελερμένου τραγούδησε τραγούδια του Λουδοβίκου των Ανωγείων, με τη συνοδεία της πιανίστριας Κατερίνας Ελενίδου.
Η κ. Τσεντίδου, διάβασε το βιογραφικό του Λουδοβίκου, όπως το αναφέρει ο ίδιος το βιβλίο του «Ο Λουδοβίκος λοιπόν γεννήθηκε στα Ανώγεια της Κρήτης, ένα ορεινό χωριό που αγκαλιάζει ο Ψηλορείτης και εκεί ζει τα τελευταία χρόνια. Εμφανίστηκε στη μουσική σκηνή το 1985 με το δίσκο «Μοιρολόγια», ως ένας από τους πολλούς ταλαντούχους νέους που ανέδειξε ο Μάνος Χατζιδάκις. Όπως ο ίδιος συνηθίζει να λέει αποφοίτησε από την ‘Ανωτάτη Μουσική Σχολή Ανωγείων’, αφού δεν είναι λίγοι οι γνωστοί τραγουδοποιοί και οργανοπαίχτες που κατάγονται από τον τόπο τούτο. Το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Γιώργου Δραμουντάνη, προήλθε από τα ονόματα της μητέρας και του αδελφού του. Γνωστοί "πειραχτάρηδες" οι Ανωγειανοί έδιναν στον καθένα κι από ένα παρατσούκλι. Του αδελφού του Λουδοβίκου έτυχε το Λουδονίκος (ο Νίκος της Λουλουδιάς). Άρεσε στο Χατζιδάκι, ο οποίος συνήθιζε να προσθέτει και την καταγωγή, και προέκυψε το «Λουδοβίκος των Ανωγείων». Ο ίδιος ο Λουδοβίκος κάπως έτσι περιγράφει με συντομία τη ζωή του: «Γεννήθηκα στην Κρήτη σ’ ένα χωριό του Ψηλορείτη, τ’ Ανώγεια. Τον χειμώνα τον θυμάμαι πάντα λευκό. Θάλασσα είδα πρώτη φορά στα έντεκά μου χρόνια. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να γίνω ζωγράφος και το πέτυχα με τον καλύτερο τρόπο: μπήκα στην Α.Σ.Ο.Ε. Το 1979 γνωρίζομαι με το Μάνο Χατζιδάκι στα Ανώγεια. Ένα βράδυ με άκουσε να τραγουδώ παίζοντας το μαντολίνο με μια παρέα φίλους. Την άλλη μέρα με κάλεσε και μου έδωσε το τηλέφωνό του, με το «Χατζιδάκις» γραμμένο με δύο γιώτα. Τον ρώτησα γιατί με γιώτα και μου είπε ότι τα ήτα τον παχαίνουν. Εκείνος μου έδειξε το δρόμο πώς να κάνω ζωγραφική γράφοντας τραγούδια, από τότε μέχρι σήμερα...».
Ο Λουδοβίκος των Ανωγείων, με τη συνοδεία του μελωδικού μαντολίνου και την αισθαντική φωνή του, χρόνια τώρα ταξιδεύει τους φίλους του μακριά απ' την εξαντλητική καθημερινότητα, περισσότερο ψιθυρίζοντας παρά τραγουδώντας. Ιστορίες και παραμύθια από στίχους που δεν προσπαθούν να κραυγάσουν, μα να παίξουν στις πιο λεπτές ισορροπίες των αισθημάτων.
Στη συνέχεια πήρε το λόγο, η εκπαιδευτικός κ. Εμμανουέλα Μαριόλα, η οποία μεταξύ άλλων ανέφερε για τη σπουδαιότητα του κοινωνικού και εκπαιδευτικού ρόλου του παραμυθιού και του συμβολισμού του κλουβιού, του γερανιού και του καναρινιού.
Η κ. Τσεντίδου, έδωσε τον λόγο στον συγγραφέα κάνοντας του μερικές ερωτήσεις, όπως Πως τεκμηριώνεται μέσα στην Ιστορία η συμβουλή;
Οι δυνατοί ίσως το μπορούν, μπορούν να σπάσουν το κλουβί που κρατά φυλακισμένο το πνεύμα. Την ψυχή, τη θέληση τους. Οι αδύναμοι;
Σε έναν κόσμο με τόσα προβλήματα να επιβιώσεις που υπάρχει τόση ασχήμια, εσύ που βρίσκεις την ομορφιά; τι είναι αυτό που θέλεις να μοιραστείς με το κοινό σου ;
Αλήθεια είσαι ένας μάγος γιατί ομορφαίνεις με τα ταλέντα σου τον κόσμο, την ζωγραφική, την μουσική την ποίηση, λογοτεχνία. Ποιο είναι το δυνατό σου ραβδί;
Λέγεται ότι ζεις ανατρεπτικά είσαι ένας άνθρωπος λυπημένος – μελαγχολικός ή είσαι έξω καρδία;
Σε ποιες ηλικίες απευθύνεσαι με αυτό το παραμύθι- Ιστορία και ποιο μήνυμα επιλέγεις να δώσεις στους αναγνώστες σου; Την Τόλμη, υπέρβαση της ελευθερίας. Εσύ τι επιλέγεις;
Ότι γράφεις και τραγουδάς δημιουργούν εικόνες από πού αντλείς όλων αυτών των πλούτο, από πού εμπνέεσαι και ποιο από τα πολλά σου ταλέντα (Τραγουδάς, ζωγραφίζεις γράφεις) υπερισχύει;
Γιατί επιλέγεις να στραφείς στο παιδικό κοινό; Τι προσδοκάς από την συγγραφή παραμυθιών;
«Άκουσε καναρίνι μου, για να Ελευθερωθούμε πρέπει πρώτα να αγαπήσουμε την φυλακή μας». Μεγάλη αλήθεια ή μεγάλος μύθος;
Ο Λουδοβίκος των Ανωγείων απήντησε φυσικά σε όλες τις ερωτήσεις, έπαιξε με το μαντολίνο του, υπέγραψε τα παραμύθια του, συνομιλώντας με τους φίλους αναγνώστες και υποσχέθηκε πώς στο επόμενο παραμύθι θα είναι πάλι στη πόλη μας. Έμεινε εντυπωσιασμένος με τη δουλειά και την αφοσίωση των εκπαιδευτικών στον Πολιτισμό καθώς και για τη μεγάλη πολιτιστική προσφορά της Εστίας Πιερίδων Μουσών.
Ένας πλούσιος μπουφές, προσφορά των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης περίμενε τους αναγνώστες.
Καλοτάξιδο το παραμύθι σας Λουδοβίκε των Ανωγείων και Νίκο Γιαννόπουλο! Ένα είναι το σίγουρο. Τα μηνύματα της ιστορίας και τα ζωντανά χρώματα, θα αφήσουν τα αποτυπώματα τους στις ψυχές των αναγνωστών. Μεγάλων και μικρών. Οι μεγάλοι εύχομαι να διορθωθούν διαβάζοντας το και οι μικροί να χτίσουν ένα ομορφότερο κόσμο..
Φωτογραφίες: Κυριάκος Σανιάνος, Στέλλα Χατζή