Γράφει η Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη
Πλημμύρισε το book cafeé του βιβλιοπωλείου Νέστωρ το μεσημέρι του Σαββάτου της 18ης Μαρτίου προκειμένου να γίνει η παρουσίαση του νέου βιβλίου της «Θέλω να γυρίσω σπίτι μου» της φίλης και συνδημιουργού Γεωργίας Βασιλειάδου από τις εκδόσεις Βάρφη σε εικονογράφηση του γνωστού εικονογράφου Νίκου Γιαννόπουλου.
Από νωρίς το βιβλιοπωλείο γέμισε παιδικές φωνές που ήρθαν να γνωρίσουν τους ήρωες του βιβλίου. Αλλά και από δασκάλες, γονείς και φίλες που ήρθαν να απολαύσουν το διαδραστικό παιχνίδι-παραμύθι. Μετά την Δέσποινα Νέστωρα εκ των ιδιοκτητών του βιβλιοπωλείου που καλωσόρισε τους μικρούς και μεγάλους φίλους, διάβασε το βιογραφικό της όσο συνέχιζαν να ανεβαίνουν φίλοι/ες με αποτέλεσμα να μείνουν πολλοί όρθιοι.
Στην συνέχεια πήρε τον λόγο η κ. Σαπφώ Ταμπάκη, αρχαιολόγος ΤΕΠΑΕ/ΑΠΘ. Η κ. Ταμπάκη ήταν καθηγήτριά της συγγραφέως στις μεταπτυχιακές της σπουδές. Η συμβολή της ήταν πολύτιμη στον σχεδιασμό των αγαλμάτων που αποτελούν ήρωες του βιβλίου όπως είπε η ίδια η συγγραφέας.. Μίλησε στα παιδιά για την αρχαιοκαπηλία, την αρχαιολογία, για τον αγώνα που πρέπει να κάνουμε όλοι μας να επιστρέψουν τα κλεμμένα αγάλματα στα ελληνικά μουσεία. Τους μίλησε για τον Έλγιν που έκλεψε τα αρχαία μας και τα πούλησε σε συλλέκτες στο εξωτερικό κι εμείς πρέπει να αγωνιστούμε για να τους σταματήσουμε. Ακολούθησε η συγγραφέας η οποία αφού ευχαρίστησε το βιβλιοπωλείο, τις εκδόσεις που την αγκάλιασαν και την στήριξαν απλόχερα κι όλους εμάς, ξεκίνησε την αφήγηση του παραμυθιού κερδίζοντας τα παιδιά μα και τους μεγάλους. Έγινε μια γιορτή. Γιατί κάθε παρουσίαση βιβλίου και περισσότερο του παιδικού είναι γιορτή. Κατάφερε μέσα από την ιστορία να περάσει μηνύματα και έδωσε την ελπίδα σε όλους μας πως τα παιδιά που διαβάζουν θα ξέρουν αύριο τι θέλουν, θα οραματίζονται και θα φτιάξουν ένα κόσμο απαλλαγμένο από παλιές πρακτικές και τακτικές.
«Είναι μια χιουμοριστική, αστυνομική περιπέτεια, η οποία απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας. Ο Πιτ και ο Πατ δεν είναι απλοί τουρίστες. Πίσω από την επίσκεψή τους στη Δήλο κρύβεται μια σοβαρή υπόθεση αρχαιοκαπηλίας. Το κατεστραμμένο άγαλμα του Απόλλωνα των Ναξίων θυμώνει με όσους κλέβουν ελληνικούς θησαυρούς, ενώ τα αγάλματα στο βυθό αγωνιούν για την τύχη τους. Τη λύση δίνει η πιο γρήγορη σουπιά, αστυνόμος Μελάνης». Στόχος του βιβλίου είναι η ευαισθητοποίηση των μικρών παιδιών στο πρόβλημα της αρχαιοκαπηλίας και κατ’ επέκταση η καλλιέργεια της πολιτιστικής τους συνείδησης. Μέσα από τη χιουμοριστική διάθεση του βιβλίου, τα παιδιά αντιλαμβάνονται το πρόβλημα της αρχαιοκαπηλίας και τους δημιουργείται η ανάγκη να γίνουν φύλακες του ελληνικού πολιτισμού. Αυτό ουσιαστικά είναι και το μήνυμα της ιστορίας. Μέσα από το παιχνίδι και την εικόνα τα παιδιά δεν ήταν καθόλου δύσκολο να κατανοήσουν την έννοια της αρχαιοκαπηλίας. «Απλά αγνοούν το πρόβλημα. Και το αγνοούν γιατί το αγνοούμε κι εμείς.
Το δύσκολο είναι να αγαπήσουμε τον πολιτισμό μας. Χρειάζεται πρώτα να τον γνωρίσουμε και μετά να τον αγαπήσουμε, σε τέτοιο σημείο ώστε να θέλουμε να τον διαφυλάξουμε.» Ως παιδαγωγός γνωρίζει καλά ότι η καλλιέργεια της πολιτιστικής συνείδησης πρέπει να ξεκινά από την προσχολική ηλικία. Δεν λησμόνησε φυσικά να αναφέρει τον ερευνητή κ. Τσούκαλη που αποτέλεσε για την ίδια πηγή έμπνευσης. «Θαυμάζω πολύ το έργο και την προσφορά του στη δίωξη της αρχαιοκαπηλίας. Ο επαναπατρισμός πολλών ελληνικών θησαυρών οφείλεται στη δράση του. Είναι ένας αληθινός φύλακας του ελληνικού πολιτισμού, παράδειγμα προς μίμηση» όπως είπε χαρακτηριστικά. Ενώ για τον εικονογράφο Νίκο Γιαννόπουλο, από τους καλύτερους εικονογράφους σήμερα στη χώρα μας που έχει ομορφύνει τα περισσότερα παιδικά βιβλία, η κυρία Ταμπάκη μα και η Γεωργία Βασιλειάδου μίλησαν για την άψογη συνεργασία τους. «Ο Νίκος είναι αγαπημένος φίλος και συνεργάτης. Υποκλίνομαι στο ταλέντο του. Άκουσε με ιδιαίτερη προσοχή τις οδηγίες της κ. Ταμπάκη και απέδωσε τα αγάλματα με σεβασμό. Υποστήριξε με μαεστρία τη χιουμοριστική διάθεση του βιβλίου. Έξυπνες φιγούρες, υπέροχα χρώματα, προσεγμένο εξώφυλλο… δεν έχω λόγια. Το βιβλίο μυρίζει Ελλάδα. Νομίζω ότι μια τέτοια εικονογράφηση απογειώνει το κείμενο και συμβάλλει ουσιαστικά στην κατανόησή του, περνώντας τα μηνύματα με διασκεδαστικό τρόπο.»
Προς το τέλος του παιχνιδιού έδωσε δυο πλακάτ που έγραφαν «Κάτω τα χέρια από τα αρχαία» και «Κάτω η αρχαιοκαπηλία» για να καταλάβουν τα παιδιά ότι χωρίς αγώνα και τη ενεργή συμμετοχή παιδιών και μεγάλων δεν γίνεται τίποτε. Έδειξε φωτογραφίες από το μουσείο της Δήλου με κούρους, κόρες και ειδώλια. Μίλησε και έδειξε στα παιδιά το άγαλμα του Απόλλωνα των Ναξίων που είναι άγαλμα υπαρκτό και βρίσκεται στη Δήλο. Δυστυχώς όμως δε σώζεται ολόκληρο.
Καλοτάξιδο να είναι το «Θέλω να γυρίσω σπίτι μου» κι ας γίνει αφορμή να γίνουν τα μικρά παιδιά πρεσβευτές της κίνησης επιστροφής των γλυπτών από τα μουσεία του κόσμου στη χώρα μας.
Δημοσιεύθηκε στο e-pieria.gr