«Άστρο φωτεινό, θα βγει γιορτινό;» του Μάκη Ρουσομάνη

Σχεδόν τέσσερις μήνες πέρασαν από τότε που παρουσιάτηκε ο ”Άυλος Έρωτας” του Μάκη Ρουσομάνη από τις εκδόσεις ΈΞΗ στο ¨΄Αλλο Καφενείο” στη Κατερίνη.  Και να που τώρα, στις 23 του Μάρτη έρχεται πάλι, στον ίδιο χώρο για να μας παρουσιάσει το νέο του βιβλίο με διηγήματα." Άστρο φωτεινό, θα βγει γιορτινό;"από τις εκδόσεις Όστρια. Του αρέσουν οι χώροι που μπορεί να συνδυάσει τραγούδι, κίνηση, συμμετοχή πολλών προσώπων στη σκηνή. Μπορώ να πω ότι κάθε φορά θέλει να στηνει ένα θεατρικό σκηνικό σε αντίθεση με τις περισσότερες παρουσιάσεις που γίνονται σε χώρους βιβλιοπωλείων.

«Στο δρόμο των αρωμάτων» του Μάνθου Σκαργιώτη

“Με το που γυρίζει από τα μακρινά ξένα ο Κωνσταντίνος Ντούλας ξορκίζεται να εκτελέσει την τελευταία επιθυμία του νεκρού πατέρα του. Πριν από μερικά χρόνια οι τρεις αδερφές του είχαν θυσιαστεί για να στεριώσουν τρία ονομαστά γεφύρια: του Δούναβη, του Ευφράτη και της Άρτας. Ο πατέρας του δεν θα βρει αναπαμό, αν ο Κωνσταντίνος δεν πάει στα τρία γεφύρια για να φέρει από εκεί λίγο ασβέστη και λίγο χώμα.

«Πώς η λογοτεχνία σου αλλάζει τη ζωή» του Δημήτρη Στεφανάκη

«Στη ζωή τα πράγματα δεν είναι συνήθως όπως φαίνονται κι η λογοτεχνία θα βρίσκεται πάντα εδώ για να μας το θυμίζει.»

Τελικά, ποιος είναι παράνομος;

 

  • Νίκου Λαγκαδινού
  • Είσαι παράνομος ρε…
  • Εκδόσεις Δυτικός Άνεμος

«Δεν μπορεί κανείς να νιώθει ασφαλής. Η λέξη “εθνικόφρονας“ ήταν στην ημερήσια διάταξη. Όποιος δεν ήταν εθνικόφρονας ή δεν δήλωνε εθνικόφρονας ζούσε με την ψυχή στα δόντια. Κι όταν λέμε εθνικόφρονας εννοούμε με την έννοια που έδιναν οι δεξιοί και οι κάθε λογής πατριδοκάπηλοι…»

«Θάλασσες μας χώρισαν» της Ιφιγένεια Τέκου

Η Ιφιγένεια Τέκου μετά το το μυθιστόρημα «Μνήμες χαμένες στην άμμο» έρχεται πάλι να ταράξει τα εκδοτικά δρώμενα. Την Ελίζ, τη Νεχίρ, τον Αλέξη, τον Αντρέα, τον Χιλμί και την Έσρα ακολουθούν οι νέοι ήρωες της όπως η Παρασκευούλα και η Ελπίδα που μέσα από το “Οι θάλασσες μας χώρισαν” θα μας χαρίσουν μοναδικές στιγμές ανάγνωσης .

«Οι κόρες της Ελλάδας 1 - Η επιστροφή» της Φιλομήλα Λαπατά

“Τόσοι αγώνες , τόσα αίματα να πάνε χαμένα; Οι ξένοι νά ναι αφεντάδες και οι πατριώτες κατατρεγμένοι; 'Εκανε μια ολιγόλεπτη παύση για να ξαναβρεί την ανάσα του από τη συγκίνηση, μεθυσμένος από την ίδια του την ευγλωττία. Κατόπιν συνέχισε για την εξάρτηση των Ελλήνων απ' τους ξένους και τους ισχυρούς, για τα δάνεια τα οποία ήδη είχε πάρει η Ελλάδα το 1824 και το 1825 απ' τις Μεγάλες Δυνάμεις, με αποκορύφωμα το τελευταίο, εκείνη τη χρονιά , των εξήντα εκατομμυρίων φράγκων σε τρεις δόσεις, με την εγγύηση των τριών Δυνάμεων. Μα θα μπορούσε ποτέ να ξεχρεώσει η Ελλάδα? Τα χρήματα θα πήγαιναν για το κοινό καλό, για την ανάπτυξη της πατρίδας ή θα τα τσέπωναν οι επιτήδειοι, όπως από καταβολής κόσμου γινόταν σε τέτοιες περιπτώσεις; “

«Τα όνειρα μυρίζουν ταμπάκο» της Σωτηρίας Περβανά

Γράφει η Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

«Πώς να πράξει ο φτωχός υπουδουλωμένος στις ορέξεις του πλούσιου που κατατρώγει τους κόπους του; Τα χέρια του είναι δεμένα. Δέσμιος του κεφαλαίου με τη μπάλα του βαρυποινίτη να κρέμεται στα πόδια του πώς να παλέψει; Αλυσοδεμένος δεν κατακτά κανείς. Ένας είναι ο δρόμος της πράξης..Ενεργώντας, κοπιάζοντας κι όχι με λογύδρια και εχθροπραξίες. Οι μελοδραματισμοί δεν θα σώσουν τον κόσμο.»

«Τραπεζούντα το διαμάντι Ανατολής» του Θοδωρή Δεύτου

 

Η Τραπεζούντα, η κυρά, Βασίλισσα κι αφέντρια

χιλέχρονος νοικοκυρά και πάντα νέϊσα νύφε,

δοξασμέντσα και ξακουστή κι ελεύτερη και σκλάβα,

… τα μαλλία τς εξάσπρισαν, τ’ ομμάτια τς εθολώθαν

την ώραν ντο εντίκρεσεν ατόσα… καμονάντας…

Μαύρα εφόρνεν λώματα, μαύρον μαντήλ’ ‘ς σ’ ωμία τς

μαύρον ζωνάρ’ ‘ς σην μέσεν ατς, και κόκκινα σαντάλια…

Εγκαλιάστεν ατς ουλουνούς, με την ψην και τ’ ομμάτια,

κι αμίλετοι κι εκείν’ κι Ατέ, ‘ς σα κάστρια ανεφόρτσαν.

Εποίκαν τόπον, ένοιξαν κι Εκείνε εμπροδέβεν,

ψηλή, λεγνή, περήφανη, Λαραχανής ελάτη…

                                             (Στίχοι από το τραγούδι  Η ΚΑΜΠΑΝΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ του Φίλωνα Κτενίδη)

«Ούτε η μάνα μου» της Έφης Καγξίδου και Λίνας Σπεντζάρη

Το 2013 δημιουργήθηκαν οι εκδόσεις ΕΞΗ και από τότε έδωσαν νέα πνοή στα Ελληνικά Γράμματα. Έχοντας στόχο το καλό Ελληνικό ποιοτικό βιβλίο δεν κρύβω τη χαρά μου το πόσο καλά το καταφέρνουν. Έχουμε την ανάγκη να διαβάζουμε νέους συγγραφείς που υπόσχονται κάτι πιο νέο με άλλη οπτική.

«Κυρά της Σμύρνης» του Θάνου Κονδύλη

Σαν μαγνήτης με τραβούν τούτα τα βιβλία από τη Σμύρνη. Πείτε ότι οι ιστορίες από Σμυρνιούς πρόσφυγες της πόλης μου από μικρή με γοήτευαν, πείτε ότι η καταστροφή της με θύμωνε από τα παιδικά μου χρόνια, πείτε όλα αυτά τα βιβλία που έχουν γραφεί για την ιστορία, τις παραδόσεις και την ομορφιά, η Σμύρνη ήταν πάντα στις προτιμήσεις μου.