Το «Σφαγείο της Σαλονίκης» χαρακτηρίστηκε από τις εκδόσεις Ψυχογιός ως αστυνομικό μυθιστόρημα. Λυπάμαι πραγματικά που καθυστέρησα τόσο πολύ να το διαβάσω. Ως αναγνώστρια το ευχαριστήθηκα περισσότερο ως ιστορικό με έντονο το αστυνομικό στοιχείο.
Η θάλασσα φωτιά ήταν γι αυτούς εκείνες τις τραγικές στιγμές που φουρτούνιαζε κι ετοιμαζόταν να τους καταπιεί. Τότε που έπαιζαν κορώνα γράμματα την ζωή τους…
Και σ’ αυτό το βιβλίο της η συγγραφέας Ρένα Ρώσση-Ζαίρη δεν εγκαταλείπει τον ρόλο της παιδαγωγού. Όποιος αναγνώστης έχει διαβάσει προηγούμενα βιβλία της, βλέπει πόσο όμορφα διεισδύει στην ευαίσθητη παιδική ψυχή μα και στους γονιούς που πολλές φορές δεν είναι έτοιμοι για τον ρόλο που απέκτησαν. Γιατί άλλο είναι να γίνεσαι γονιός επειδή σε πιέζει η οικογένεια να γεννήσεις παιδιά κι άλλο να είσαι έτοιμος να πλάσεις χαρακτήρες έτοιμους για την συνέχεια του ανθρώπινου είδους.
Πιεριέας συγγραφέας ο Μέλιος Πίτσιας ήρθε να με ξαφνιάσει λογοτεχνικά με την Μύρνα του. Φανταστικός ή πραγματικός ο τόπος δεν έχει σημασία. Το βαθμολογώ με 4 γιατί με συγκινούν οι ιστορίες με θρύλους και παραδόσεις, με αλήθειες και γεγονότα που μας βάζουν ως αναγνώστες να αναζητούμε την δική μας Μύρνα. Καλοδουλεμένο με άρτιο λογοτεχνικό λόγο σε παρασέρνει σε ένα τόπο πίσω από την ομίχλη με τους ανθρώπους του που σε οδηγούν να νοσταλγήσεις το παρελθόν, να ξανασκεφτείς τις επιλογές σου και να σχεδιάσεις το μέλλον σου.
«Το μέλλον χαράσσεται από το παρελθόν αλλά επιδέχεται βελτίωση»
Είναι το δεύτερο βιβλίο της Χριστίνας Ρούσσου μετά την «Ντουλμπέρα» με κέντρο αναφοράς την ιδιαίτερη πατρίδα της την Νάουσα Ημαθίας. Και το απόλαυσα. Μου αρέσει να διαβάζω βιβλία που οι συγγραφείς γράφουν για τις άγνωστες πατρίδες τους βιβλιογραφικά, στους περισσότερους από εμάς. Σίγουρα, καθενός η πατρίδα έχει πολλά άγνωστα στοιχεία που θα ήθελα να γνωρίζω. Γι αυτό μου άρεσε η Χριστίνα Ρούσσου και την παρακολουθώ. Γιατί σκάλισε την ιστορία της πόλης της και μας πληροφορεί με ιστορικά, λαογραφικά, κοινωνικά στοιχεία ποια ήταν η Νάουσα και η Έδεσσα στο ξεκίνημα του 20ου αιώνα, στην τουρκοκρατούμενη ακόμη Μακεδονία χωρίς να μας «βομβαρδίσει» με στοιχεία που να μας κουράζουν.
«Γιατί όσο συνεχίζεις να αγωνίζεσαι, η ελπίδα θα παραμένει ζωντανή.»
Την Λία Ζώτου και τον Θοδωρή Καραγεωργίου, ζευγάρι στην ζωή και την συγγραφή, τους παρακολουθώ από τα πρώτα τους βήματα και δεν το έχω μετανιώσει. Κάθε βιβλίο τους είναι κι ένα ταξίδι. Από την Καβάλα και την Ξάνθη μας ταξιδεύουν με το τελευταίο τους βιβλίο στην Κρήτη, στο Λασίθι. Το βιβλίο με κράτησε σε εγρήγορση και πραγματικά το «ρούφηξα» σε πολύ λίγες μέρες. Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά αφού εκτυλίσσεται στην αγαπημένη Κρήτη, στην περιοχή της Σητείας που ακόμη έχω το άρωμα της στην καρδιά μου. Και ο δεύτερος λόγος είναι ότι αναφέρεται και στους αγώνες των γυναικών σε μια εποχή, το 1896, όπου η γυναίκα ήταν δούλος στο σπίτι, δεν είχε λόγο και εννοείται δεν ψήφιζε…
Η Φωτεινή Ναούμ με το νέο της βιβλίο μας ταξιδεύει στην Κομοτηνή, την πατρίδα της. Σε μια πόλη που όσοι έχουμε ταξιδέψει μας άφησε το άρωμα της, την κουλτούρα, τα ήθη και έθιμα της, το χρώμα της, τις γεύσεις της. Αν και σε όλες τις σελίδες του βιβλίου υπάρχουν οι όμορφες εικόνες με ποιητικές περιγραφές της πόλης, ξεχώρισα στη σελ. 280, την εικόνα που η πόλη βάφεται με ένα γκρίζο χρώμα, σχεδόν σταχτί.
«Δεν είναι έτσι. Στον έρωτα και στον θάνατο, φίλε μου, είμαστε όλοι ίσοι. Και ίσως οι εφοπλιστές να είναι πιο άτυχοι από τους μπατίρηδες κάποιες φορές. Κι έπειτα ξεχνάς πως σε αυτούς τους καιρούς δεν υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί, παρά μόνο κατακτητές και σκλάβοι»
σελ.59
Από την Ουρανόεσσα, την Σαμοθράκη και την αρχαιολογία, ο Κώστας Κρομμύδας μας ταξιδεύει σε άλλα μονοπάτια. Της παλαιοντολογίας αυτή τη φορά μπλέκοντας την μετεωρολογία και την εγκληματολογία προσφέροντας ένα βιβλίο με δράση και με γνώση.
«Οι πρόγονοι μου ήρθαν από μακριά.
Κυνηγημένοι.
Ήρθαν και γέμισαν την αδειανή Θεσσαλονίκη.
Με γλώσσες, τραγούδια κι αργαλειούς.
«Είμαι ένα παιδί του Χιρς,
Το όνομά μου δεν το σημείωσε κανείς.
Την ιστορία των προγόνων μου θα σας αφηγηθώ
Κι έτσι θα με θυμόσαστε κι εμένα….»
- Ευάγγελος Χεκίμογλου
Οι εκδόσεις Πνοή μετά το αστυνομικό, χιουμοριστικό βιβλίο του Βασίλη Καραναστάση, «Έγκλημα και Ταλαιπωρία», που γελάς μέχρι δακρύων, συνεχίζει με ένα ακόμη αστυνομικό βιβλίο και μας παρουσιάζει τον συγγραφέα Χρήστο Αναστασόπουλο.