Χρυσούλα Λουλοπούλου, μιλάει στην Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Η Χρυσούλα Λουλοπούλου με την «Πρώτη Ευγενική Αλήθεια» στην Κατερίνη, συζητά με την Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη.

Μετά από πέντε συγγραφικά έργα και πέντε συμμετοχές σε συλλογικά έργα, η συμπατριώτισσα μας συγγραφέας και Ποιήτρια Χρυσούλα Λουλοπούλουπαρουσίασε το πέμπτο της μυθιστόρημα «Πρώτη Ευγενική Αλήθεια», το απόγευμα της 25ης Οκτωβρίου, στο Πνευματικό Κέντρο της πόλης, την Εκάβη.

 

Για το βιβλίο μίλησαν η νηπιαγωγός Γεωργία Πιπινά η οποία ήταν στο παρελθόν πρόεδρος της Ένωσης Γυναικών Ελλάδος στο νομό Πιερίας και ήταν η πλέον κατάλληλη να μιλήσει γι αυτό το θέμα, η Πιπίτσα Μακρίδου, αντιδήμαρχος και υπεύθυνη του Κέντρου Συμβουλευτικής Υποστήριξης Κακοποιημένων γυναικών που μίλησε για το έργο που επιτελεί, τους στόχους και τα αποτελέσματα του μέχρι σήμερα και η δημοσιογράφος-ραδιοφωνική παραγωγός Μαρία Βαλσαμίδου, η οποία διάβασε αποσπάσματα του βιβλίου. Στο τέλος της παρουσίασης, αφού η συγγραφέας υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου της και φωτογραφήθηκε με τους φίλους που στήριξαν την συγγραφική της αυτή προσπάθεια, δίνοντας την ευχές να συνεχίσει, μου παραχώρησε συνέντευξη για το Bookia, το οποίο στηρίζει τους συγγραφείς της Περιφέρειας και την προβολή του έργου τους.

 

Χρύσα, ξεκίνησες να γράφεις στα 35 σου χρόνια αν και ονειρευόσουν από μικρή να γίνεις συγγραφέας. Έχεις πλούσιο βιογραφικό και νομίζω ότι η Πιερία πρέπει να είναι περήφανη για σένα. Πώς τα καταφέρνεις και ανταποκρίνεσαι σε όλες τις ενασχολήσεις σου, αφού συγχρόνως είσαι εργαζόμενη, μητέρα και γιαγιά;

‘Ξεπαίδιασα’ εδώ και πολλά χρόνια. Στη φροντίδα των εγγονών μου λειτουργώ επικουρικά και όσο μεγαλώνουν, βοηθώ λιγότερο, ομολογώ. Το πρωί εργάζομαι ,όμως όλη η υπόλοιπη μέρα είναι διαθέσιμη. Ο χρόνος βέβαια είναι σχετικός, αλλά πιστεύω πολύ στην καλή οργάνωση. Εξάλλου όταν αγαπάς κάτι τόσο, που να μη μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτό, βρίσκεις χρόνο να το υπηρετήσεις.

“Είχαμε μάθει να ζούμε σε σύγκρουση” ,λέει η ηρωίδα στο θεατρικό σου μονόπρακτο “Αντίο, μαμά” που κυκλοφόρησε το 2015. Για μίλησε μας γι’ αυτό το βιβλίο.

Πρόκειται για μια κόντρα μεταξύ μάνας και κόρης, που κρατά εξ απαλών ονύχων. Κάτι πολύ σύνηθες τελικά. Όταν η μητέρα πεθαίνει, η κόρη βρίσκει το θάρρος να της πει όσα δεν της ομολόγησε ποτέ. Αυτό είναι και η λύτρωσή της τελικά. Έρχεται η πολυπόθητη συμφιλίωση και οι κόμποι λύνονται. Είναι ένα βιβλίο ολιγοσέλιδο, που αγγίζει τη γυναικεία φύση με πούπουλο, όμως και με μαχαίρι.

 

Τρία μυθιστορήματα, για μίλησέ μας λίγο για την υπόθεσή τους.

Το πρώτο κυκλοφόρησε το 2002 από την Εμπειρία Εκδοτική. Τιτλοφορείται «Η Πρώτη Ευγενική Αλήθεια». Τώρα ξανακυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Όστρια. Είναι ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα, που μιλάει για τη ζωή μιας γυναίκας, της Ευγενίας, η οποία ενώ τα είχε όλα στη ζωή, σιγά-σιγά τής αφαιρούνται. Καλείται σε ένα δύσκολο αγώνα για επιβίωση. Θα τα καταφέρει να αποβάλλει όσα την ταλανίζουν και να ξαναβρεί νόημα στη ζωή; Είναι μια γυναίκα ανάμεσά μας η Ευγενία, μια εργαζόμενη σύζυγος, μια ελληνίδα μάνα του σήμερα, που παλεύει καθημερινά. Το δεύτερό μου μυθιστόρημα, με τίτλο «Ο ψίθυρος του Θεού στο αυτί μου» κυκλοφόρησε το 2008 από τις εκδόσεις Επέκταση. Έχει ως θέμα τη δύστοκη, αδιέξοδη σχέση της Χριστιάνας και του Άλκη, μιας δασκάλας που έχει αναλάβει τη φροντίδα ενός παιδιού με ειδικές δεξιότητες και του πατέρα του. Όταν έρχεται ο έρωτας, η κατάσταση είναι από τη μια κόλαση κι από την άλλη παράδεισος. Οι δυο εραστές καλούνται, μέσα από ένα μυθιστόρημα-ψυχογράφημα, να μάθουν τι είναι η αγάπη. Άραγε θα τιμήσουν αυτό που τους έλαχε, αυτό που συμβαίνει μια φορά στα χίλια χρόνια;… Το τρίτο μυθιστόρημα προέκυψε από διαδικτυακή εκτίμηση και φιλία ανάμεσα στην Ευρυδίκη Αμανατίδου, τον Τάσο Αγγελίδη Γκέντζο, το Δημήτρη Νίκου κι εμένα. Όλοι τους καταξιωμένοι στο χώρο της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας. Γράψαμε, λοιπόν, με ένα πρωτότυπο τρόπο, από κοινού-χωρίς ποτέ να επεμβαίνει ο ένας στη γραφή του άλλου- το βιβλίο «Όσα ποτέ δεν είπαμε» ,το οποίο κυκλοφόρησε το 2013 από τον ‘Ωκεανό’. Είναι η ιστορία τεσσάρων ανθρώπων, από τη στιγμή της γέννησής τους, μέχρι σήμερα που μας συστήνονται. Ιστορία πάθους, ίντριγκας, αγάπης, προδοσίας, απώλειας, αλλά και ελπίδας.

Πώς αποφάσισες να κάνεις τα δυο σου παραμύθια ηλεκτρονικά; Είναι τόσο όμορφα και τα δυο, με βαθιά μηνύματα και όμορφες εικόνες, που θα μου άρεσε να τα δω στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Λίγα λόγια γι’ αυτά τα παραμύθια;

Η έκδοση παραμυθιών είναι δαπανηρή. Έτσι σκέφτηκα να τα αφήσω να πετάξουν ελεύθερα με τις εκδόσεις «Σαΐτα», για δωρεάν ανάγνωση. Όμως πολύ σύντομα θα εκδοθούν και σε έντυπη μορφή, από την Όστρια. Πρόκειται για την «Πριγκίπισσα που δεν έτρωγε μελιτζάνες» και «Το δέντρο της αληθινής ευχής». Και τα δυο μιλάνε για αλληλεγγύη, φιλία, ανθρωπιά.

 

Έχεις γράψει δύο ποιητικές συλλογές, έχεις πάρει βραβεία σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, τα ποιήματά σου μεταφράστηκαν στα Ιταλικά και πέταξαν εκτός συνόρων πέρσι. Μάλιστα ο «Κόκκινος Πίδακας» ήταν υποψήφιος στα βραβεία Public στην κατηγορία ‘Νέα Ελληνική Ποίηση’ το 2015. Το γνωρίζει η κοινωνία της Πιερίας, ή ισχύει και εδώ η παροιμία “Ουδείς προφήτης στον τόπο του”;

Ζούμε σε μια μικρή πόλη, όπου όλοι σχεδόν γνωρίζονται. Λαμβάνουμε μέρος σε πολιτιστικές εκδηλώσεις, με αποτέλεσμα να γνωριζόμαστε πια. Αλλά ούτως ή άλλως η αναγνώριση δεν είναι αυτοσκοπός.

Είσαι μέλος της Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας. Έχει δημιουργήσει πολλά από την ώρα της ίδρυσης της, εδώ και δυο χρόνια, έχει σχέδια για περισσότερα πράγματα. Πιστεύω ότι είναι καλό παράδειγμα και στους δημιουργούς της υπόλοιπης περιφέρειας. Πιστεύεις ότι μπορεί να γίνει δυνατό κάτι αν είναι ενωμένοι οι δημιουργοί; Πιστεύεις ότι οι Ενώσεις Συγγραφέων θα είναι ένα δυνατό αντίδοτο στη κρίση του Πολιτισμού και ιδιαίτερα στο βιβλίο;

Φυσικά και μπορούν να αποτελέσουν αντίδοτο! Η Τέχνη ήταν πάντα σωτήρια λέμβος σε όλες τις κοινωνικές τρικυμίες.

Ποιοι ποιητές σε σημάδεψαν στη πορεία σου ως ποιήτρια; Από ποιους εμπνεύστηκες;

Α, πάρα πολλοί! Με την πρώτη ανάγνωση κάποιων στίχων σοκάρομαι πολλές φορές. Με χτυπάει ρεύμα. Ελύτης, Ρίτσος, Λειβαδίτης, Πατρίκιος, Δημουλά, Ρουκ, Παπαδίτσας, Πλαθ, Νερούντα, Ρίλκε, Ελυάρ, ποιον να πρωτοθυμηθώ;… Τότε λέω πως δεν θα ξαναγράψω τίποτε. Πως οφείλω σιωπή μπροστά στη μεγαλοσύνη τους. Όμως μετά από λίγο καιρό έρχεται πάλι η ‘αρχαία ανάγκη’ και σκύβω το κεφάλι μπροστά της και ξαναπιάνω το μολύβι…

Το ‘Δις Εξαμαρτείν’ είναι η δεύτερή σου ποιητική συλλογή, από τις εκδόσεις Όστρια. Μου άρεσαν όλα τα ποιήματα της συλλογής, έτσι που δε μπορώ να ξεχωρίσω ιδιαίτερα κάποιο. Όπως σωστά γράφεις, είναι μια αμετανόητη βουτιά ψυχής. Μίλα μου λίγο γι’ αυτό το βιβλίο.....

Είναι η δεύτερη δημόσια βουτιά που έκανα στην ψυχή μου, ελπίζοντας να βγω σε ακτές άλλων ψυχών. Μιλάω για αγάπη, έρωτα, μοναξιά, ελπίδα, για όσα δηλαδή μιλάνε συνήθως οι στίχοι.«Μέσα στα τετράδιά μου άνοιξα ένα ραφτάδικο και φτιάχνω τις δικές μου μεταποιήσεις πραγματικότητας.»

Η ποιητική σας συλλογή «Θραύσματα Ψυχής» έχει μεταφραστεί στα Ιταλικά. Για πείτε μας γι αυτό το «πέταγμα» στην γειτονική μας χώρα;

Ήταν πολύ μεγάλη μου χαρά το γεγονός ότι Ιταλικός εκδοτικός οίκος είδε τη δουλειά μου και θέλησε να συνεργαστούμε. Τα ποιήματα μεταφράστηκαν, εκδόθηκαν πέρσι και κυκλοφορούν στη γείτονα χώρα, σε μια συλλογή με τον τίτλο "Framenti di anima".

Το θέατρο, το τραγούδι, η εκπομπή στο ραδιόφωνο...Πώς ξεκίνησαν;

Όνειρα παιδικά κι αυτά, που στάθηκα τυχερή να τα πραγματοποιήσω, έστω και σε μεγάλη ηλικία, όταν οι συνθήκες ήταν κατάλληλες. Μη με ρωτήσεις τι αγαπώ περισσότερο, τα λατρεύω όλα εξίσου. Το καθένα έχει τη δική του ομορφιά. Θα πω κάτι που ίσως ακουστεί υπερβολικό. Χωρίς χρήματα, ή χωρίς καλή υγεία, θα μπορούσα να ζήσω. Χωρίς αυτά που γεμίζουν την ψυχή μου, όχι. Γράφω και ζω. Τραγουδώ και ζω. Είμαι στη σκηνή του θεάτρου και ζω. Τι ευλογία!

Ποια είναι η φράση, το μότο που σε ακολουθεί και χαράζεις τη πορεία σου;

Ατέρμονη αγάπη και αδιάκοπος αγώνας η ζωή.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;

Θέλω να ευλογηθώ με χρόνο και διαύγεια μυαλού, ώστε να γράψω κι άλλα, πολλά. Δεν τα ξέρω ακόμη, είναι ένας άγνωστος έρωτας, που τον περιμένω. Όταν ερωτοχτυπηθώ, θα γεννήσω τα παιδιά του. Ο Εκδοτικός Οίκος Όστρια μου άνοιξε μια μεγάλη αγκαλιά για οτιδήποτε θέλω να εκδώσω και του οφείλω ένα τεράστιο ευχαριστώ. Ευχαριστώ κι εσάς πολύ ως εκπρόσωπο του Bookia και τους αναγνώστες, που σκύψατε το αυτί σας στην εσωτερική φωνή μου!

Καλοτάξιδο να είναι το βιβλίο σου Χρυσούλα Λουλοπούλου κι ας γίνει η αφορμή η ανάγνωση του, να βοηθήσει τις γυναίκες να αφυπνιστούν, να σπάσουν τις σιωπές τους μπροστά σε αυτό το μεγάλο πρόβλημα της κακοποίησης. Γιατί όπως είπες κι εσύ στην παρουσίαση του βιβλίου σου «Η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός».